Beagle

Każdy właściciel psa z pewnością marzy o tym, aby jego pupil posłusznie wykonywał komendy typu „siad”, „leżeć”, czy „podaj łapę”. Wielu z nich stara się nauczyć tego swoich czworonogów.
Niektóre rasy psów są bardzo podatne na tego typu naukę, a niektóre wprost przeciwnie. Z pewnością do tych drugich zaliczają się Beagle. Rasa ta, należy do grupy psów gończych, wykorzystywanych na polowaniach na króliki, czy zające. Psy pracujące przy takich zadaniach musiały charakteryzować się wytrwałością, wytrzymałością, a przede wszystkim dobrym węchem. Posłuszeństwo nie było cechą występującą u nich na pierwszym planie. Beagle z pewnością będzie wiernymi i niestrudzonymi towarzyszami spacerów i zabaw. Zawsze żyły w większej grupie i z natury są bardzo towarzyskie, więc nie lubią być same. Takiego psa nie można zostawiać zbyt długo samego w domu, bo znudzony i samotny może pogryźć w domu różne sprzęty. Z takiego zachowania swojego przyjaciela, żadne właściciel psa z pewnością nie będzie zadowolony.

Beauceron

Owczarki, przeważnie kojarzą nam się z owczarkiem niemieckim. Jednak również Francuzi mogą pochwalić się swoją rasą owczarka. Oprócz briarda, którego większość osób zna, jest jeszcze inna rasa, znacznie mniej popularna w Polsce.
Tym owczarkiem francuskim jest beauceron. Rasa ta wywodzi się z regionu Francji Beauce, a wcześniej była uważana za odmianę briarda. Teraz jednak jest to zupełnie osobna rasa psów, więc warto ją przybliżyć i spopularyzować w naszym kraju. Psy tej rasy potrafią być uparte i sprytne. Są także nieufne wobec obcych i mogą być agresywne w stosunku do innych samców psów. Z tego powodu hodowcą tej rasy może być jedynie osoba doświadczona, która poradzi sobie z prowadzeniem takiego psa. Beauceron to psy o dość mocnej budowie ciała, które mogą osiągać 70 centymetrów w kłębie i ważyć do 35 kilogramów. Ich cechą charakterystyczną są z pewnością podwójne wilcze pazury na tylnych łapach. Niektóre z psów tej rasy posiadają przycięte uszy, jednak można spotkać osobniki, którym nie zostały one obcięte.

Bergamasco

Pokarm dla naszego pupila jest czymś ważnym, to dzięki niemu może on swobodnie się rozwijać oraz wykonywać przeróżne czynności.
Żywienie psa nie należy do łatwych czynności, należy wiedzieć co można a czego nie wolno podawać naszemu psu, gdyż nie wszystko, co mu podamy może okazać się dla niego dobre i zdrowe. Dorosłe, zdrowe psy powinny być karmione raz dziennie i powinno się przestrzegać tego, bo zawsze dostawały one pokarm o tych samych porach. Bardzo ważną kwestią jest również zapewnienie czworonogom ciągłego dostępu do świeżej, czystej wody, której będzie się mógł napić kiedy tylko będzie miał na to ochotę. Psy są generalnie zwierzętami mięsożernymi, ale nie oznacza to, że nie jedzą one w ogóle warzyw. Nawet niewskazane jest ciągłe podawanie psu samego mięsa. Należy tutaj pamiętać o tym, że nie wszystko co jest smaczne i zdrowe dla ludzi, będzie też smaczne i zdrowe dla naszego czworonoga. Nie wolno także podawać naprzemiennie raz przygotowanych samodzielnie posiłków, a raz gotowych karm, jest to o tyle niebezpieczne, że w takim wypadku dostarczamy psu zbyt dużej ilości makro i mikroelementów, które w nadmiarze są dla niego szkodliwe. Bardzo często zmiana zachowania naszego psa może świadczyć o nieprawidłowym odżywianiu, dlatego, gdy zaobserwujemy takie objawy powinniśmy zmienić coś w diecie naszego pupila.

Bernardyn

Jeśli chodzi o skórę i sierść, to aby utrzymać psa o krótkich włosach musimy zaopatrzyć się w szczotkę z włosia naturalnego (najczęściej z dzika), a także w ręcznik z tkaniny frotte lub szmatkę z irchy.

Kiedy energicznie przeszczotkujemy naszego psa zarówno z włosem jak i pod włos, powinniśmy go wytrzeć irchą. Zabiegi te powinny być wykonywane codziennie. W przypadku psa z sierścią długowłosą, powinniśmy go codziennie szczotkować drucianą szczotką o cienkim, sprężystym druciku. Najbardziej podatny na filcowanie jest włos za uszami, potem na podgardlu i na ogonie. Te miejsca muszą być codziennie obowiązkowo czesane lub przeszczotkowane, gdyż gdy zaniedbamy tę czynność, w krótkim czasie powyższe miejsca pokryją się bardzo trudnymi do usunięcia kołtunami. Tradycyjna kąpiel w wannie z użyciem szamponów nie jest wskazana dla bernardynów. Wskazane jest tzw. „suche pranie”, czyli takie czyszczenie, do którego używa się albo mąki ziemniaczanej albo sproszkowanej kredy. Pies, który przejdzie przez „suchą kąpiel’ utrzymuje czystość dłużej niż ten, który został wykąpany w wodzie. Bernardyny uwielbiają wodę, dlatego też latem powinniśmy dać im możliwość częstego pływania lub brodzenia w czystych zbiornikach wodnych. Pielęgnacja ich pazurów nie należy do trudnych czynności, gdy w młodym wieku, usunęliśmy naszemu szczeniakowi ostrogi . Zabieg taki jest bezbolesny i nie wymaga dodatkowego zakładania szwów. Psy, które chodzą po miękkim podłożu, powinny mieć co jakiś czas skracane pazury. Przed wyjściem z naszym psem na zimowy spacer, powinniśmy posmarować łapy psa wazeliną. Co jakiś czas powinniśmy kontrolować stan ucha bernardyna. Jeśli chodzi o zęby, pies czyści je sobie sam podczas gryzienia kości. U starych psów tworzy się kamień nazębny, a to dlatego, że takie psy nie gryzą już kości. Powinien on być usunięty mechanicznie.

Berneński pies pasterski

Szwajcaria to niewielki, ale jakże bogaty kraj. Bogaty w różnym tego słowa znaczenia. W tym kraju oprócz sera i czekolady z pewnością będziemy mieć możliwość na spotkanie berneńskiego psa pasterskiego.

To właśnie ze Szwajcarii wywodzi się ta rasa psów pracujących. Kiedyś wykorzystywano psy tej rasy do przewożenia nabiału, a obecnie wykorzystuje się je głównie w ratownictwie górskim. Wszystko z powodu usposobienia tych psów. Choć są duże i silne to nie przejawiają agresji, ani wobec domowników, ani wobec obcych.W związku z tym dobrze sprawdzają się jako psy ratownicze, ale również jako psy do towarzystwa. Ich dodatkowym atutem jest fakt, że informują właściciela gdy wyczują zagrożenie, mogą więc być psami stróżującymi. Choć absolutnie nie powinny przebywać w kojcu, gdyż potrzebują nieustającego kontaktu z człowiekiem. Tylko w ten sposób psy te nie staną się zalęknione. Chcąc kupić właśnie psa tej rasy, pamiętajmy, że należy mu zapewnić sporo ruchu, a także z powodu sierści, należy częściej dbać o jego sierść.